Περίπου 20.000 επιπλέον κατοικίες κάθε χρόνο, θα πρέπει να κατασκευάζονται ετησίως στην Ιρλανδία, προκειμένου η χώρα να βγει από τη στεγαστική κρίση, που έχει εκτοξεύσει το κόστος των κατοικιών και των ενοικίων στα ύψη.
Ενδεικτικό είναι ότι η χώρα αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα στεγαστικού κόστους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς το 2022, ήταν διπλάσιο από τον μέσο όρο της ΕΕ.
Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή που οι εργοδότες, συμπεριλαμβανομένης της Ryanair, έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους αγοράζοντας ακίνητα για να νοικιάσουν στους υπαλλήλους τους.
Η ιρλανδική αγορά κατοικίας παλεύει με την υποτονική προσφορά για περισσότερο από μια δεκαετία, σύμφωνα με την Ιρλανδική Κεντρική Τράπεζα.
Επιπλέον την τελευταία δεκαετία, ο πληθυσμός της χώρας έχει αυξηθεί τόσο πολύ που τρεις στους τέσσερις ανθρώπους δεν μπορούν να βρουν διαθέσιμο ακίνητο για ενοικίαση ή αγορά. Σε πολλές περιπτώσεις, το κόστος της ιδιοκτησίας έχει καταστήσει την ανεύρεση απρόσιτη για τον μέσο εργαζόμενο.
Οι δαπάνες για στέγαση αυξάνονται
Η ιρλανδική κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες για στέγαση από περίπου 1 δισ. ευρώ σε 6,5 δισ. ευρώ ετησίως, με αποτέλεσμα να είναι πλέον από τις υψηλότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το πρόγραμμα, «Στέγαση για Όλους», υπόσχεται να προσφέρει οικονομικά προσιτή κατοικία για κάθε πολίτη. Ο στόχος επιτεύχθηκε πέρυσι και η κεντρική τράπεζα αναγνωρίζει ότι η προσφορά σπιτιών έχει αυξηθεί σημαντικά.
Ωστόσο, τροφοδοτούμενες από την υψηλή ζήτηση, τιμές των κατοικιών συνεχίζουν να αυξάνονται. Ο τελευταίος δείκτης τιμών κατοικιών έδειξε άλμα 9,6% τους 12 μήνες έως το τέλος Ιουλίου 2024, σύμφωνα με την Κεντρική Στατιστική Υπηρεσία της Ιρλανδίας.
Τι μπορεί να γίνει
Η Κεντρική Τράπεζα ζητά αύξηση του ετήσιου στόχου, διευκρινίζοντας ότι «η αύξηση του πληθυσμού έχει ξεπεράσει τις προηγούμενες προσδοκίες τα τελευταία χρόνια».
Διαπιστώνει ότι η ζήτηση δεν ικανοποιείται την τελευταία δεκαετία και ο πληθυσμός αναμένεται να αυξάνεται σταθερά. Στο πλαίσιο αυτό προτείνει την κατασκευή 52.000 κατοικιών κάθε χρόνο μέχρι τα μέσα του αιώνα, εάν οι Αρχές θέλουν η προσφορά θέλει να καλύψει τη ζήτηση.
Παράλληλα επισημαίνει ότι η κάλυψη της ζήτησης δεν αφορά μόνο την αύξηση του αριθμού των κατοικιών, αλλά και την παραγωγικότητα του οικοδομικού τομέα, η οποία χρήζει βελτίωσης, καθώς η οικονομική κρίση έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της.
Τέλος προειδοποιεί ότι ο κλάδος βασίζεται υπερβολικά στις μικρές επιχειρήσεις και οι εταιρείες πρέπει να επενδύσουν σε εξοπλισμό και να υιοθετήσουν σύγχρονες τεχνολογίες.
