Η ανάγκη των μεγάλων επιχειρήσεων, κυρίως αλυσίδων λιανικής να μειώσουν τα κόστη τους αλλά και η έλλειψη σε πρώτες ύλες και οι ντιρεκτίβες για περισσότερο βιώσιμες συσκευασίες, έχουν τριπλασιάσει τη ζήτηση για ανακύκλωση συσκευών
Εξάλλου όσο πηγαίνουμε προς το 2050 το έτος ορόσημο για μηδενικές εκπομπές ρύπων καταναλωτές και ρυθμιστικές αρχές αναμένεται να αυξήσουν την πίεση στις επιχειρήσεις για πιο βιώσιμες πρακτικές.
Μεταξύ των κλάδων που θα βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής είναι αυτός της λιανικής.
«Μια επιτακτική ανάγκη για τους λιανοπωλητές είναι να καταστήσουν περισσότερες από τις συσκευασίες τους βιώσιμες» σημειώνει η εταιρεία ερευνών και αναλύσεων McKinsey, στο report με τίτλο «Reimagine, reuse, recycle: How to reach sustainable packaging targets in retail».
Μέχρι το 2030, οι λιανοπωλητές με τις πιο τολμηρές φιλοδοξίες σχεδιάζουν να αυξήσουν το μερίδιο του ανακυκλωμένου περιεχομένου στις συσκευασίες τους στο 50%, να μειώσουν το αποτύπωμά τους από παρθένο πλαστικό κατά 50% και να προχωρήσουν σε 100% επαναχρησιμοποιήσιμα, ανακυκλώσιμα ή κομποστοποιήσιμα υλικά στις σειρές ιδιωτικής ετικέτας, όπου έχουν τον μεγαλύτερο έλεγχο των εκροών.
«Όμως η υλοποίηση αυτών των φιλόδοξων στόχων δεν είναι καθόλου εύκολη» σημειώνει η έκθεση.
«Η ζήτηση για ανακυκλωμένες πλαστικές συσκευασίες θα τριπλασιαστεί έως το 2030, εν μέρει λόγω των στόχων βιωσιμότητας των λιανοπωλητών και των αυξημένων ρυθμιστικών απαιτήσεων, ενώ η προσφορά τέτοιων υλικών αναμένεται να αυξηθεί μόλις στο διπλάσιο».
Σε ότι αφορά ειδικότερα στα πλαστικά, αν όλοι οι λιανοπωλητές τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για αειφορία, η ζήτηση για ανακυκλωμένα πλαστικά αναμένεται να φτάσει περίπου στα 90 εκατομμύρια τόνους, μέχρι το 2030.
Αυτό σημαίνει ότι θα ξεπεράσει κατά πολύ την παγκόσμια προσφορά, που αναμένεται να ανέλθει σε περίπου 60 εκατομμύρια τόνους.
«Η εξέλιξη αυτή θα ασκήσει ανοδικές πιέσεις στις τιμές και θα διαβρώσει τα περιθώρια κέρδους των λιανοπωλητών» εκτιμά η McKinsey, ειδικότερα σε μία περίοδο που ο επίμονος πληθωρισμός αναγκάζει τις επιχειρήσεις να αναζητούν τρόπους μείωσης του κόστους και τα στενά περιθώρια κέρδους στον κλάδο απειλούν τις οικονομικές επιδόσεις.
Προκειμένου να βοηθήσουν τις εταιρείες λιανικής να αντιμετωπίσουν την πρόκληση, οι οικονομολόγοι της McKinsey προτείνουν τέσσερις άξονες ενεργειών:
– Αξιολόγηση και στη συνέχεια βελτιστοποίηση του πλήρους χαρτοφυλακίου συσκευασίας:
«Δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτό που δεν μετράς» αναφέρει η έκθεση που προτείνει στις διοικήσεις να αποκτήσουν μια πλήρη εικόνα για το αποτύπωμα των συσκευασιών τους, μετρώντας τα πάντα, από τη χρήση πρώτων υλών έως το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των μονάδων διαχείρισης αποθεμάτων (SKUs).
– Ενσωμάτωση των αρχών βιωσιμότητας στο σχεδιασμό της συσκευασίας.
Εδώ περιλαμβάνονται πρακτικές όπως η υιοθέτηση του «skinny design» ή οι αλλαγές στη μορφή συσκευασίας (για παράδειγμα, ορισμένες εταιρείες ποτών επιλέγουν να χρησιμοποιούν ταινίες πολλαπλών συσκευασιών αντί για πλαστικούς δακτυλίους για έξι συσκευασίες)
–Δημιουργία νέων συμπράξεων κατά μήκος της αλυσίδας αξίας
Εδώ οι οικονομολόγοι της McKinsey προτείνουν πιθανές συνεργασίες με προμηθευτές συσκευασίας, διαχειριστές απορριμμάτων με τους οποίους ένας έμπορος λιανικής μπορεί να συνεπενδύσει σε εργοστάσια ανακύκλωσης ή να συνάψει συμφωνίες απορρόφησης και με σχεδιαστές καταναλωτικών αγαθών για να αναπτυχθούν νέα μοντέλα κατανάλωσης, όπως τα προϊόντα με δυνατότητα επαναπλήρωσης του περιεχομένου.
– Δημιουργία νέων εσωτερικών ικανοτήτων
«Τα εσωτερικά ταλέντα θα πρέπει να αναπτύξουν βαθιά κατανόηση της τεχνικής πολυπλοκότητας των τεχνολογιών συσκευασίας και ανακύκλωσης» σημειώνει η έκθεση. «Η ανάπτυξη των εσωτερικών ικανοτήτων -τόσο μέσω νέων προσλήψεων όσο και μέσω επιμόρφωσης- θα πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα» καταλήγει.
