Καθώς η αγορά εργασίας στις ΗΠΑ ανακάμπτει δείχνοντας σημάδια σταθεροποίησης, μία νέα πρόκληση φαίνεται να αναδύεται κι αυτή τη φορά αφορά στους εργοδότες. Σύμφωνα με τους ειδικούς η «έξοδος εκδίκησης» φαίνεται να είναι στον ορίζοντα για το 2025, αφού οι εργαζόμενοι που αισθάνονται εξαντλημένοι και δυσαρεστημένοι μπορεί να αποφασίσουν να παραιτηθούν μόλις τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία.
«Η παραίτηση από εκδίκηση», αφορά τους εργαζόμενους που φεύγουν όχι μόνο για να προχωρήσουν στην καριέρα τους “αλλά κυρίως για να στείλουν ένα μήνυμα”.
Η Edel Holliday-Quinn, ψυχολόγος επιχειρήσεων, υποστηρίζει ότι ορισμένοι υπάλληλοι αισθάνονται εξαντλημένοι και υποτιμημένοι εν μέρει λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας και της αβεβαιότητας για την υβριδική εργασία.
Εξουθένωση και τοξικότητα
Αναλυτές τονίζουν ότι η μεγάλη αποσύνδεση είναι η ανοιχτή “πληγή” στους χώρους εργασίας και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ηγέτες.
Συνδυάστε το με το γεγονός ότι μπορεί να είναι πιο εύκολο για τους εργαζόμενους να αλλάξουν δουλειά το επόμενο έτος, και οι εργοδότες θα μπορούσαν σύντομα να βρεθούν αντιμέτωποι με σημαντικές ελλείψεις ικανών υπαλλήλων. Στο πλαίσιο αυτό οι ειδικοί εκτιμούν ότι απαιτείται άμεση δράση.
Ο ρόλος της ενσυναίσθησης
Για ένατη συνεχή χρονιά, η πλατφόρμα παροχών προς τους εργαζομένους Businessolver διεξήγαγε έρευνα σε 20.000 επαγγελματίες του τομέα ανθρώπινου δυναμικού και διευθύνοντες συμβούλους σε έξι κλάδους σχετικά με την ενσυναίσθηση στον εργασιακό χώρο.
Η έκθεση διαπίστωσε ότι το 42% όλων των ερωτηθέντων και το 52% των CEOs ανέφερε ότι εργάζεται σε τοξικό περιβάλλον.
Η Beth Hood, ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της πλατφόρμας εκπαίδευσης ηγεσίας και διαχείρισης Verosa, δήλωσε ότι η δυσαρέσκεια των εργαζομένων «σπάνια προέρχεται από ένα και μόνο γεγονός».
«Συχνά πρόκειται για μια σταδιακή φθορά των «εσωτερικών κινήτρων», όπως η σύνδεση, το νόημα και η ασφάλεια», δήλωσε η Hood. «Όταν αυτά τα κίνητρα μένουν ανεκπλήρωτα, η δυσαρέσκεια και η αποστασιοποίηση μπορεί να αναπτυχθούν, οδηγώντας τελικά στην πόρτα της εξόδου τους υπαλλήλους, συχνά από απογοήτευση».
Η Holliday-Quinn, η οποία έχει εργαστεί σε υψηλόβαθμες θέσεις στη Citi και την PwC, δήλωσε ότι οι εργαζόμενοι έχουν απαυδήσει, λόγω των περικοπών και του μεγαλύτερου φόρτου εργασίας, που επιδεινώθηκε από τις μαζικές απολύσεις των μεσαίων στελεχών.
«Αυτή η αποσύνδεση μεταξύ της ηγεσίας και του εργατικού δυναμικού δεν είναι απλώς ένα θέμα επικοινωνίας», τόνισε. «Είναι μια κρίση διαχείρισης που μοιραία θα ξεσπάσει».
Η δυναμική των γενεών διαδραματίζει επίσης ρόλο, με τους Gen Zers να θέτουν τους δικούς της όρους στην αγορά. Οι νεότεροι εργαζόμενοι είναι «λιγότερο πρόθυμοι να ανεχθούν ξεπερασμένες κουλτούρες ή άκαμπτες ιεραρχίες», δήλωσε η Holliday-Quinn.
«Οι εταιρείες που δεν προσαρμόζονται σε αυτές τις προσδοκίες θα δυσκολευτούν να διατηρήσουν τα ταλέντα», κατέληξε.
Πώς να προετοιμαστείτε
Οι ηγέτες των εταιρειών πρέπει να εκπαιδευτούν σε κρίσιμες συζητήσεις. Η έκθεση του Businessolver διαπίστωσε ότι, ενώ το 55% των CEOs πιστεύει ότι ηγείται με ενσυναίσθηση, μόνο το 28% των εργαζομένων συμφωνεί.
«Το 2025 εξελίσσεται σε μια κλήση αφύπνισης για τους εργοδότες», δήλωσε η Holliday-Quinn. «Όσοι βασίστηκαν στον έλεγχο της σύνδεσης ή αγνόησαν την αυξανόμενη δυσαρέσκεια εντός των ομάδων τους, πρόκειται να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες».
