Αν κάποιος γνωρίζει από πρώτο χέρι σχετικά με το πώς να επιδιορθώνει κάποιο λάθος ή, πως να αντιστρέφει την κατάσταση υπέρ του/της, αυτή είναι σίγουρη η Judy Smith.

Ως δικηγόρος, συγγραφέας και σύμβουλος καριέρας, έχει συναναστραφεί με πασίγνωστους πολιτικούς, επιχειρηματίες και επαγγελματίες αθλητές στην 30χρονη και πλέον καριέρα της, δίνοντας τα φώτα της σε ζητήματα διαχείρισης κρίσης και οριακών καταστάσεων.

Το πιο βασικό που η ίδια συμβουλεύει σε περίπτωση που θέλετε, μετά από κάποιο λάθος να μη χάσετε τον σεβασμό και την προσοχή κάποιου είναι να μην προσπαθήσετε να το κρύψετε, αφού αυτό θα εμφανιστεί αργά ή γρήγορα. «Είτε σήμερα, είτε αύριο, είτε σε μια εβδομάδα, θα… πιείτε το πικρό ποτήρι, οπότε μην προσπαθήσετε να το αποφύγετε, αλλά αντιμετωπίστε το έντιμα» τονίζει η Judy Smith.

Η πιο κοινή συνήθεια, σύμφωνα με την ίδια, είναι κάποιος να μην το παραδεχτεί και να προσπαθήσει να αποποιηθεί κάποιας ευθύνης με ένα ψέμα, νομίζοντας ότι έτσι θα… τη βγάλει καθαρή. Ωστόσο αυτά συνήθως βγαίνουν στην επιφάνεια σε βάθος χρόνου, οπότε μπορεί κάποιος να έχει ακόμα πιο μεγάλο πρόβλημα τότε.

«Ένα τυπογραφικό λάθος ή μια κακή επικοινωνία μπορούν να δημιουργήσουν πολλά προβλήματα σε εσάς και τους συνεργάτες σας, ενώ ένας λάθος αριθμός σε έναν υπολογισμό, μπορεί να αποβεί καταστροφικός για τα οικονομικά μιας εταιρείας. Παραδεχτείτε το λάθος σας, ζητήστε συγγνώμη και προσπαθήστε να δείτε τί μπορείτε να κάνετε από εκεί και πέρα. Τόσο απλό» αναφέρει η Smith.

Το παράδειγμα της Mary Barra και η «συμπαγής» στάση της απέναντι σε ένα τραγικό γεγονός

Το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου σε αυτές τις στιγμές δείχνει διαφάνεια και επαγγελματισμό, στοιχεία τα οποία μόνο καλό μπορούν να κάνουν στη δουλειά σας. Ένα παράδειγμα που ανέφερε η Smith ήταν η Mary Barra, CEO της General Motors. Η Barra έναν μήνα αφότου έλαβε αυτή τη θέση, το 2014, η εταιρεία ξεκίνησε μια διαδικασία ανάκλησης που τελικά περιλάμβανε εκατομμύρια οχήματα, λόγω ενός ελαττωματικού διακόπτη ανάφλεξης που προκάλεσε τουλάχιστον 124 θανάτους.

Η Barra παρά το ότι δεν ήταν αυτή η κύρια υπεύθυνη για αυτό το τραγικό συμβάν, ως η «κεφαλή» της εταιρείας εκείνο το διάστημα, έθεσε τον εαυτό της σε διαθεσιμότητα, ζήτησε δημόσια συγγνώμη και ανακοίνωσε ένα ταμείο αποζημίωσης για τα θύματα και τις οικογένειές τους.

«Θέλω αυτή η τρομερή εμπειρία να μείνει μόνιμα χαραγμένη στις συλλογικές μας αναμνήσεις», είπε στα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ τον Ιούνιο του 2014. «Αυτό δεν είναι απλώς μια ακόμα επιχειρηματική πρόκληση, αλλά ένα τραγικό συμβάν που δεν έπρεπε να συμβεί ποτέ και δεν πρέπει ποτέ να ξανασυμβεί».

Η ίδια αργότερα ανακηρύχθηκε ως «Διαχειριστής κρίσης της χρονιάς». Οι κοντινοί της άνθρωποι τη συμβούλεψαν να ζητήσει μια δημόσια συγγνώμη και να μην αναφέρει κάτι για την ελαττωματική παρτίδα αυτοκινήτων, με τη ίδια να αρνείται αμέσως, παίρνοντας πολλές ευθύνες πάνω της, ακόμα και αυτές που δεν της αναλογούσαν.

«Τα δικά σας λάθη ίσως να μη φτάνουν σε τέτοια μεγέθη -εκτός αν τρέχετε κι εσείς μια εταιρεία εκατομμυρίων- αλλά είναι κι αυτά μέρος της ζωής σας. Μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε, γινόμαστε καλύτεροι και φυσικά πιο σοφοί. Δεν πρέπει να προπονούμαστε στο πώς να τα αποφύγουμε, αλλά με το πώς να τα διαχειριστούμε, γιατί η αποφυγή τους είναι μάλλον αδύνατη».

«Όλοι μπορεί κάποια στιγμή να τα κάνουμε θάλασσα», καταλήγει. «Η ζωή έχει να κάνει με την ανάπτυξη, έχει να κάνει με τη μάθηση και το ρίσκο… Και νομίζω ότι μέσα σε όλα αυτά, κάπου σε μια γωνιά υπάρχουν και οι δεύτερες ευκαιρίες».