Πολλές μητέρες, με την αγάπη και την αφοσίωση της καρδιάς τους, επιλέγουν να αναστείλουν την επαγγελματική τους πορεία για να αφοσιωθούν πλήρως στην ανατροφή των παιδιών τους.

Όμως, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, τα έξοδα αυξάνονται, ελευθερώνεται σιγά σιγά χρόνος, και οι μαμάδες που έμειναν στο σπίτι (Stay At Home Moms) αρχίζουν να σκέφτονται τη στιγμή που θα επιστρέψουν στον κόσμο της εργασίας.

Η αίσθηση της απόστασης από την επαγγελματική ζωή

Για μια μαμά, που έχει περάσει επτά ολόκληρα χρόνια μέσα στο σπίτι, αφιερωμένη στην ανάπτυξη και φροντίδα του παιδιού της, η σκέψη της επιστροφής στην αγορά εργασίας δεν είναι απλώς μια επαγγελματική απόφαση.

Είναι ένα συναίσθημα, μια επιθυμία να επανασυνδεθεί με τον κόσμο που κάποτε γνώριζε.

• «Δεν έχω εργαστεί εκτός σπιτιού για σχεδόν επτά χρόνια και, ειλικρινά, η σκέψη μιας δουλειάς στην παραδοσιακή της μορφή με κάνει να νιώθω έντονη αναμονή. Για όσους εργάζονται κάθε μέρα, ίσως να μην το καταλαβαίνουν πλήρως, αλλά για εμένα, ως μαμά που μένει στο σπίτι, υπάρχουν στιγμές που μου λείπουν πολύ απλά πράγματα. Όπως το να ντύνομαι, να έχω μια συζήτηση με κάποιον ενήλικα, αλλά και να ασχολούμαι με μια δουλειά που αναγνωρίζεται κοινωνικά και έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα.»

Ο άδικος ορος «Stay At Home Mom»

Ο όρος «Stay At Home Mom» μου προκαλεί ανατριχίλα.

Στην κοινωνία μας, είναι συνυφασμένος με την εικόνα μιας γυναίκας που «απλώς μένει στο σπίτι».

Αλλά αν και αυτό μπορεί να φαίνεται απλό στα μάτια των άλλων, για εμάς τις μαμάδες, δεν είναι καθόλου έτσι.

Υπάρχουν πολλές στιγμές που νιώθουμε ότι η κοινωνία δεν καταλαβαίνει τις θυσίες και τις δεξιότητες που κρύβονται πίσω από αυτόν τον τίτλο.

• «Αν αφαιρέσουμε τα καθημερινά καθήκοντα, όπως το τάισμα, το μπάνιο, το ντύσιμο, την αέναη συναισθηματική στήριξη που προσφέρουμε στα παιδιά μας, και τη διαρκή μας εγρήγορση, δεν θα έπρεπε να αναγνωριστεί ο συντονισμός όλων αυτών ως κάτι σημαντικό;»

Ο ψυχικός κόπος της μητρότητας

Η μητρότητα είναι μια δουλειά που απαιτεί συνεχείς προσαρμογές.

Δεν υπάρχει εγχειρίδιο για το πώς να είσαι η τέλεια μαμά.

Και ενώ οι κοινωνίες και οι κανονισμοί μπορούν να αγνοούν την αξία αυτής της δουλειάς, εμείς οι μαμάδες ξέρουμε πόση αφοσίωση και υπομονή χρειάζεται να οργανώσουμε τα πάντα γύρω από την οικογένειά μας.

Ας μην ξεχνάμε και την ατέλειωτη ψυχική επιβάρυνση:

• Οργάνωση ραντεβού γιατρού
• Διαχείριση σχολικών δραστηριοτήτων
• Προγραμματισμός παιδικών πάρτι και άλλων κοινωνικών εκδηλώσεων

Είναι πολύ περισσότερο από το να «είμαστε στο σπίτι».

Αυτό είναι μια δουλειά που αναλαμβάνουμε με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, στο καλό των παιδιών μας.

Η ορατότητα των καθημερινών δράσεων

Όταν κοιτάζω το βιογραφικό μου, αναρωτιέμαι αν όλα αυτά που κάνω αξίζουν να καταγραφούν.

• Ίδρυσα ένα τοπικό παράρτημα του MOMS Club, που γιορτάζει φέτος τα πέντε χρόνια της πορείας του. Μια κοινότητα υποστήριξης για μαμάδες που εργάζονται στο σπίτι ή με μερική απασχόληση. Δεν είναι αυτή μια μεγάλη ευθύνη;
• Οργάνωσα εκδηλώσεις και δραστηριότητες για την κοινότητα: παιδικές χαρές, εκδρομές, κοινωνικά προγράμματα. Αλλά, είναι αυτά απλά «δουλειές του σπιτιού», ή είναι κάτι που αξίζει να καταγραφεί ως εμπειρία στον κόσμο της εργασίας;

Δεξιότητες που αναπτύσσουμε καθημερινά

Η μητρότητα απαιτεί μια σειρά από δεξιότητες, που όλοι οι εργοδότες εκτιμούν:

• Ευελιξία
• Ανθεκτικότητα
• Ικανότητα να μαθαίνεις γρήγορα και να προσαρμόζεσαι συνεχώς

Αυτές οι δεξιότητες, που αναπτύσσουμε καθημερινά, είναι οι ίδιες που απαιτούνται στον επαγγελματικό κόσμο.

Και αν τις αναγνωρίσουμε σωστά, μπορούμε να καταλάβουμε τη μεγάλη αξία που κρύβεται πίσω από τον τίτλο της «μαμάς που μένει στο σπίτι».

Ελπίδα για μεγαλύτερη κατανόηση

Η ελπίδα μου είναι ότι κάποιος, κάπου εκεί έξω, θα διαβάσει το βιογραφικό μου και θα καταλάβει την αξία που κρύβεται πίσω από την φράση «απλώς μαμά».

Μακάρι να αναγνωρίσει ο καθένας τη δύναμη που απαιτείται για να είσαι μαμά και να κατανοήσει τις ικανότητες που κρύβονται πίσω από τη φροντίδα ενός παιδιού.

Δεν είναι μεμπτό να ζητάς βοήθεια

Όσο και αν προσπαθούμε να συνδυάσουμε τη δουλειά με την οικογένεια, είναι σημαντικό να αναθέτουμε κάποιες δουλειές σε τρίτους.

Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας.

Και είναι σημαντικό να επιτρέπουμε στον εαυτό μας αυτούς τους μικρούς διαλείμματα, όταν είναι δυνατόν, γιατί και εμείς έχουμε ανάγκη να φροντίσουμε πρώτα εμάς – μόνο έτσι μπορούμε άλλωστε να φροντίσουμε ουσιαστικά και τα αγαπημένα μας πρόσωπα.