Τα οικονομικά, τεχνικά και νομοθετικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα έργα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) σε όλη την Ευρώπη τα καθιστούν πολύ ακριβά για να λειτουργήσουν σε εμπορική βάση, σύμφωνα με έκθεση δεξαμενής σκέψης που δημοσιεύθηκε σήμερα (10/10) στο Montel.

Η εξάρτηση από έργα CCS για την επίτευξη των καθαρών μηδενικών εκπομπών στην Ευρώπη μπορεί να αποδειχθεί δαπανηρή και αναποτελεσματική, αφήνοντας τους φορολογούμενους να επωμιστούν επιδοτήσεις έως και 140 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA).

«Η στήριξη στο CCS ως λύση για το κλίμα θα αναγκάσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να εισαγάγουν εντυπωσιακά υψηλές επιδοτήσεις για να στηρίξουν μια τεχνολογία που έχει ιστορικό αποτυχίας», δήλωσε ο Andrew Reid, συγγραφέας της έκθεσης και αναλυτής της IEEFA. «Όπως δείχνει ο μικρός αριθμός επιχειρησιακών έργων, το CCS δεν είναι πιθανό να λειτουργήσει όπως αναμενόταν και θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να υλοποιηθεί από τον αναμενόμενο».

Κόστος-μαμούθ 520 δισ. ευρώ

Η IEEFA καθόρισε το συνολικό κόστος των σχεδιαζόμενων έργων CCS της ηπείρου σε 520 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ τα συστήματα εμπορίας άνθρακα μπορεί να καλύπτουν περίπου το 75% αυτού, περίπου 140 δισεκατομμύρια ευρώ είναι πιθανό να προέλθουν από δημόσιους πόρους.

Η Ευρώπη έχει επί του παρόντος λιγότερα από 200 προγραμματισμένα έργα CCS, τα οποία στοχεύουν στη δέσμευση και αποθήκευση άνω των 150 εκατομμυρίων τόνων CO2, αλλά τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται σε πρώιμα στάδια ανάπτυξης και τα προτεινόμενα χρονοδιαγράμματα είναι «υπεραισιόδοξα», ανέφερε η έκθεση.

Μέχρι το 2030, περίπου 90 εγκαταστάσεις CCS θα πρέπει να λειτουργήσουν για να επιτευχθούν οι στόχοι δέσμευσης άνθρακα της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά επί του παρόντος, μόνο τρία έργα CCS είναι λειτουργικά εντός της ΕΕ και κανένα στο Ηνωμένο Βασίλειο, ανέφερε η IEEFA.