Έωλες και μετέωρες παραμένουν οι προοπτικές του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, λόγω της περιορισμένης παγκόσμιας χωρητικότητας LNG, της αυξανόμενης ζήτησης στην Ασία και των συνεχιζόμενων γεωπολιτικών κρίσεων. Την εν λόγω άποψη εξέφρασε ο διευθύνων σύμβουλος της Snam Stefano Venier σε podcast του Montelnews.
Παρόλο που η κρίση του φυσικού αερίου έχει εκτονωθεί, «εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε μια πολύ εύθραυστη κατάσταση», είπε ο Venier, επισημαίνοντας μια σφιχτή ισορροπία μεταξύ των δυνατοτήτων υγροποίησης και επαναεριοποίησης στην παγκόσμια αγορά LNG και περιορισμένων προσθηκών χωρητικότητας που αναμένονται τα επόμενα χρόνια.
Παράλληλα, οι αμείωτες γεωπολιτικές εντάσεις στη Μέση Ανατολή συμβάλλουν στην αποτροπή επενδύσεων στην περιοχή, δημιουργώντας μεγάλα κενά στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. «Δεν έχουμε δει σαφείς επιπτώσεις από την κρίση στη Μέση Ανατολή βραχυπρόθεσμα. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση μπορεί να καθυστερήσει ορισμένες επενδυτικές αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα και στο μέλλον θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξισορρόπηση, ειδικά της Ευρώπης» τόνισε.
Μακροχρόνιες συμβάσεις
Η Ιταλία θα βασίζεται κυρίως σε μακροπρόθεσμα συμβόλαια LNG τα επόμενα χρόνια αντί να αγοράζει spot, είπε ο Venier, χάρη στους ενεργειακούς ομίλους της με σημαντικά χαρτοφυλάκια μακροπρόθεσμων συμβολαίων LNG, συμπεριλαμβανομένων των Edison, Enel και Eni. Η τελευταία έχει μετοχές φυσικού αερίου στην Αφρική και την ευελιξία να εξασφαλίσει συμβόλαια με μεγάλους προμηθευτές όπως το Κατάρ, πρόσθεσε.
Επίσης, γνωστοποιήθηκε ότι η Snam πούλησε το 90% της χωρητικότητάς της για τα επόμενα 20 χρόνια στον πλωτό τερματικό σταθμό Piombino, ο οποίος ξεκίνησε τις εμπορικές της δραστηριότητες τον περασμένο Ιούλιο.
Η ιταλική κατανάλωση φυσικού αερίου το 2024 θα είναι παρόμοια ή ελαφρώς πάνω από τα 63 bcm του 2023 και θα πέσει στα 58 bcm το 2030 από περίπου 70 bcm το 2021, είπε ο Venier. Μέχρι το 2040, η κατανάλωση θα μειωθεί στα 45-50 bcm, υπογραμμίζοντας τον ρόλο του φυσικού αερίου ως «μεταβατικού καυσίμου» προς την ουδετερότητα του άνθρακα.
Τέλος, για τις δραστηριότητες της εταιρείας στο υδρογόνο, ο Venier μίλησε με ρεαλισμό για το διάδρομο 3.300 km πράσινου υδρογόνου SoutH2 που διαχειρίζεται μαζί με τους ευρωπαϊκούς ομολόγους Trans Austria Gasleitung, Gas Connect Austria και τη γερμανική Bayernets.
«Πρέπει να δημιουργήσουμε μια ολόκληρη αγορά, από το σχεδιασμό της αγοράς, τον καθορισμό των κανόνων, την προετοιμασία της υποδομής και, φυσικά, την ανάπτυξη της παραγωγής και της κατανάλωσης που δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει σε μια ημέρα».
