Υπάρχουν οι υπεύθυνοι και διευθυντές επιχειρήσεων και εταιρειών, που θέλουν να επιβάλλονται και να δείχνουν πιο αυστηροί απόλυτοι, αλλά υπάρχουν και αυτοί που πραγματικά ενοχλούνται, όταν ένας εργαζόμενος τους συμπεριφέρεται με υποτακτική διάθεση και δείχνοντας στη στάση του σώματός του την υποτέλεια.
Ένας από αυτούς είναι και ο 80χρονος Mickey Drexler, πρόεδρος της μάρκας ρούχων Alex Mill, και πρώην διευθύνων σύμβουλος της Gap and J.Crew Group, ο οποίος λέει ότι θα προτιμούσε οι συνάδελφοί του και οι υπάλληλοι να του μιλούν με το μικρό του όνομα και στον ενικό, σαν έναν φίλο ή συνεργάτη τους.
«Κανείς δεν θέλω να με αποκαλεί “κύριο”. Δεν με νοιάζει ποιος είναι», είπε ο Drexler κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης, προσθέτοντας ότι ο τίτλος έρχεται σε αντίθεση με την ηγετική του φιλοσοφία να βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τους ανθρώπους γύρω του. «Ακόμα και στα εστιατόρια, [λέω στους ανθρώπους να με λένε] Mickey. Θέλω να αισθάνονται ότι είναι δίπλα μου και όχι από κάτω μου».
Οι διακρίσεις του Drexler στη βιομηχανία της μόδας είναι πολλές και μεγάλες, αφού παρέλαβε εταιρείες που βρίσκονταν στο φάσμα της χρεοκοπίας και της εκτόξευσε μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ωθώντας σε πολύ υψηλά νούμερα πωλήσεων.
Ωστόσο, ανεξάρτητα από τα επιτεύγματά του, ο Drexler επιμένει ότι δεν είναι καλύτερος από τον μέσο υπάλληλο και ότι όλοι οι εργοδότες θα πρέπει να έχουν παρόμοια προοπτική. Είναι εύκολο να τρέχεις τη διοίκηση μιας εταιρείας, αλλά η σύνδεση με τους συναδέλφους σου είναι κι αυτό μέρος της ηγεσίας, όπως ο ίδιος τονίζει.
«Πρέπει να είσαι προσεγγίσιμος από τους εργαζομένους σου και όχι αποκομμένος από αυτούς. Δεν γίνεται να βελτιωθεί κανείς μόνος του, μέσω της γραφειοκρατίας και της υποταγής. Επίσης δεν μου αρέσει ο… κακός όρος της λέξης CEO» προσθέτει ο Mickey Drexler.
Τα αφεντικά που αλληλεπιδρούν με τους υπαλλήλους τους, ενθαρρύνουν την ανάπτυξη της επιχείρησης και στέλνουν ένα σαφές μήνυμα ότι οι άνθρωποί τους έχουν σημασία. Οι εργαζόμενοι εκτιμούν όλο και περισσότερο τις σχέσεις με τους διευθυντές τους, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Pew Research Center.
Βασικά χαρακτηριστικά ενός υποδειγματικού CEO η ενσυναίσθηση και η διαφάνεια
Οι πιο ευέλικτοι συναισθηματικά διευθυντές είναι και αυτοί, των οποίων οι επιχειρήσεις έχουν τις λιγότερες παραιτήσεις, δείχνουν στοιχεία ερευνών, τα οποία επίσης λένε, πως οι εργαζόμενοι θα πρέπει επίσης να αναζητήσουν ένα αφεντικό που έχει προσαρμοστικότητα και κάποιον που τους δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν.
Ο Drexler συνομιλεί με τους συναδέλφους του, από τον πιο αρχάριο μέχρι τον πιο έμπειρο, κάνοντας απλές ερωτήσεις σχετικά με τη δουλειά ή την καθημερινότητά τους. Ο ίδιος το αποκαλεί «schmoozing», ενώ άλλοι το εκλαμβάνουν ως μικρή συζήτηση ή δικτύωση, δημιουργώντας μια σύνδεση με μια άτυπη, φιλική αλληλεπίδραση.
«Γνωρίστε όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω σας», συμβουλεύει ο Drexler, προσθέτοντας ότι η μικρή συζήτηση είναι μια δεξιότητα που ανέπτυξε ως στέλεχος και όχι κάτι που έκανε πάντα. «Να είσαι ένας ακόμα τυπικός και φυσιολογικός άνθρωπος, όχι ο απόμερος τύπος που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο όλων. Δεν μαθαίνεις ποτέ κάτι νέο και δεν αναπτύσσεσαι, αν δεν έχεις καλή σχέση με κάποιον» καταλήγει.
