Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα σε έβλεπε ο παρελθοντικός σου εαυτός, αν μπορούσε να σε συναντήσει σήμερα;

Θα ήταν περήφανος για σένα ή θα είχε αμφιβολίες; Θα σε ρωτούσε αν τελικά βρήκες την ευτυχία που κάποτε αναζητούσες ή αν ακόμα προσπαθείς να ταιριάξεις σε προσδοκίες που δεν είναι πραγματικά δικές σου;

Όσο μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε ότι η ζωή δεν ακολουθεί ένα ξεκάθαρο σχέδιο.

Τα όνειρα αλλάζουν, οι προτεραιότητες μετατοπίζονται και πολλές φορές χανόμαστε στην προσπάθεια να ανταποκριθούμε σε στάνταρ που άλλοι όρισαν για εμάς. Αλλά, τι θα γινόταν αν θυμόσουν ότι η μόνη φωνή που έχει σημασία είναι η δική σου;

Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο και να αφήσω ένα μήνυμα στον μελλοντικό μου εαυτό, θα ήταν αυτό:

«Αγαπημένε μελλοντικέ μου εαυτέ,

Δεν ξέρω πού βρίσκεσαι τώρα. Δεν ξέρω αν κάθεσαι σε ένα σπίτι που νιώθεις «δικό σου», αν έχεις τη δουλειά που ονειρεύτηκες, αν η καρδιά σου είναι γεμάτη ή αν ακόμα αναρωτιέσαι τι σημαίνει πραγματικά ευτυχία.

Ξέρω, όμως, ότι η ζωή σου δεν ήταν ποτέ μια ευθεία γραμμή. Ξέρω ότι πάλεψες, ότι άλλαξες, ότι υπήρξαν στιγμές που αμφισβήτησες τον εαυτό σου και άλλες που ένιωσες περήφανος. Και γι’ αυτό, πριν συνεχίσεις οτιδήποτε άλλο, θέλω να σου πω ένα πράγμα:

Δεν υπάρχει σωστός δρόμος – υπάρχει μόνο ο δικός σου.

Σε έναν κόσμο που πάντα θα σου ψιθυρίζει πού «θα έπρεπε» να είσαι και τι «θα έπρεπε» να έχεις πετύχει μέχρι τώρα, θέλω να θυμάσαι ότι η μοναδική επιτυχία που έχει πραγματικά σημασία είναι αυτή που εσύ ορίζεις. Και γι’ αυτό σου γράφω σήμερα. Για να σου θυμίσω όλα όσα ίσως ξεχάσεις στην πορεία.

Δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν – εκτός από τον εαυτό σου.

Είσαι ο μόνος άνθρωπος που γνωρίζει πόσο δύσκολες ήταν οι αποφάσεις που πήρες, πόσα βράδια πέρασες αμφισβητώντας τα πάντα, πόσο κόπο κατέβαλες για να γίνεις αυτός που είσαι σήμερα. Και αυτό από μόνο του είναι αρκετό.

Η ζωή δεν είναι checklist, είναι εμπειρία.

Ίσως σε αυτή τη φάση να έχεις ήδη “επιτύχει” με τον τρόπο που η κοινωνία ορίζει την επιτυχία. Ίσως πάλι να βρίσκεσαι σε μια συνεχή αναζήτηση. Ό,τι κι αν ισχύει, να θυμάσαι: Η ζωή δεν είναι μια λίστα με κουτάκια που πρέπει να τσεκάρεις. Δεν χρειάζεται να έχεις πετύχει συγκεκριμένα πράγματα σε μια συγκεκριμένη ηλικία για να είσαι «εντάξει».

Δεν είσαι αποτυχημένος αν δεν έχεις φτάσει εκεί που νόμιζες ότι θα ήσουν. Και δεν σημαίνει ότι η ευτυχία έρχεται μόνο όταν πετύχεις τους «μεγάλους» στόχους. Η ζωή είναι ήδη εδώ, σε όσα ζεις κάθε μέρα, σε όσα νιώθεις ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν αβέβαια.

Μην ξεχνάς να ζεις για σένα.

Μην αφήσεις τον κόσμο να σε πείσει ότι πρέπει να είσαι κάτι που δεν είσαι. Δεν ήρθες εδώ για να ταιριάξεις σε κουτάκια. Ήρθες για να δημιουργήσεις τη δική σου πορεία, με τον δικό σου ρυθμό.

Ελπίζω να συνεχίζεις να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν, ακόμα κι αν δεν έχουν «νόημα» για κανέναν άλλον. Να ακούς τη μουσική που αγαπάς, να γελάς δυνατά, να αγκαλιάζεις τους σωστούς ανθρώπους, να παίρνεις ρίσκα και να μην σε νοιάζει αν τα πάντα βγάζουν λογική.

Και πάνω απ’ όλα, ελπίζω να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου.

Γιατί ό,τι κι αν συμβεί, ό,τι κι αν καταφέρεις ή όχι, η αξία σου δεν μετριέται από επιτεύγματα. Μετριέται από το πόσο αληθινός είσαι με τον εαυτό σου, από το πόσο έμαθες να αγαπάς τη διαδρομή και όχι μόνο τον προορισμό.

Οπότε, αν ποτέ αισθανθείς χαμένος, αν η ζωή σε γεμίσει αμφιβολίες, αν νιώσεις πως δεν είσαι «αρκετός»…

Διάβασε ξανά αυτές τις γραμμές.

Τα μόνα στάνταρ που πρέπει να πληροίς, είναι τα δικά σου. Και αυτά, τα ορίζεις εσύ.

Με αγάπη,

Ο παρελθοντικός σου εαυτός»