Νέα έρευνα από το Institute for Public Policy Research (IPPR) αποκαλύπτει τον βαθύ αντίκτυπο της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στους εργαζομένους «γνώσης» (knowledge worker), καθώς περισσότερα από τα δύο τρίτα των εργασιών σε θέσεις γραφείου κινδυνεύουν να επηρεαστούν από την AI.
Η έκθεση εστιάζει συγκεκριμένα στον τρόπο με τον οποίο η γενετική AI μετασχηματίζει επαγγέλματα που βασίζονται σε εργασίες υπολογιστή, όπως η διαχείριση έργων, το μάρκετινγκ και η διοικητική υποστήριξη.
Τι είναι οι «εργαζόμενοι γνώσης»;
Ο όρος «εργαζόμενος γνώσης» επινοήθηκε για πρώτη φορά από τον Peter Drucker στο βιβλίο του The Landmarks of Tomorrow (1959). Ο Drucker όρισε τους εργαζόμενους της γνώσης ως εργαζόμενους υψηλού επιπέδου που εφαρμόζουν θεωρητικές και αναλυτικές γνώσεις, οι οποίες αποκτώνται μέσω επίσημης εκπαίδευσης, για την ανάπτυξη προϊόντων και υπηρεσιών.
Σημείωσε ότι οι εργαζόμενοι της γνώσης θα αποτελούσαν τα πιο πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία ενός οργανισμού του 21ου αιώνα λόγω του υψηλού επιπέδου παραγωγικότητας και δημιουργικότητάς τους.
Περιλαμβάνουν επαγγελματίες στους τομείς της τεχνολογίας των πληροφοριών, όπως προγραμματιστές, σχεδιαστές ιστοσελίδων, αναλυτές συστημάτων, τεχνικούς συγγραφείς και ερευνητές. Οι εργαζόμενοι της γνώσης αποτελούνται επίσης από φαρμακοποιούς, δημόσιους λογιστές, μηχανικούς, αρχιτέκτονες, δικηγόρους, γιατρούς, επιστήμονες, οικονομικούς αναλυτές και σχεδιαστές.
Η έρευνα κατέληξε στο ότι έως και το 70% των 22.000 αναλυμένων καθηκόντων θα μπορούσε είτε να «μετασχηματιστεί» είτε να «αντικατασταθεί» από την AI.
Τα «οργανωτικά και στρατηγικά καθήκοντα» καθώς και οι «επαναλαμβανόμενες και μη επαναλαμβανόμενες γνωστικές και αναλυτικές εργασίες» είναι από τα πιο πιθανά να δουν βελτιώσεις στην παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα λόγω AI.
Με την AI να εξελίσσεται από τεχνολογικό «νέο φρούτο» σε ουσιαστικό εργαλείο, το IPPR ζητά την παροχή καλύτερων κατευθυντήριων οδηγιών.
Ο συγγραφέας της έκθεσης και επικεφαλής του τομέα AI του IPPR, Carsten Jung, δήλωσε ότι οι περισσότερες πολιτικές είτε εστιάζουν στην επιτάχυνση της υιοθέτησης της AI είτε στην ασφάλεια των μοντέλων της, αλλά λίγες χαράζουν σαφή και στοχευμένη κατεύθυνση για την ενσωμάτωσή της.
«Η κυκλοφορία των ‘πρακτόρων AI’ δείχνει ότι η AI είναι διαφορετική από τις προηγούμενες τεχνολογίες», σχολίασε ο Jung. «Η AI μπορεί να επιφέρει σεισμικές αλλαγές στην οικονομία και την κοινωνία: θα μετασχηματίσει τις δουλειές, θα εξαφανίσει παλιές, θα δημιουργήσει νέες, θα πυροδοτήσει την ανάπτυξη νέων προϊόντων και υπηρεσιών και θα μας επιτρέψει να κάνουμε πράγματα που προηγουμένως δεν μπορούσαμε».
Το IPPR καλεί τις κυβερνήσεις να χαράξουν σαφείς πολιτικές, να καθορίσουν μετρήσιμους στόχους και να συνεργαστούν με τον ιδιωτικό τομέα και την κοινωνία των πολιτών για να καθοδηγήσουν την ανάπτυξη της AI και να διασφαλίσουν ότι οι εξελίξεις θα παραμείνουν ευθυγραμμισμένες με το δημόσιο συμφέρον.
Ο Jung πρόσθεσε: «Η πολιτική πρέπει να προλάβει τις συνέπειες της ισχυρής AI. Πέρα από τη διασφάλιση της ασφάλειας των μοντέλων AI, πρέπει να αποφασίσουμε τι στόχους θέλουμε να επιτύχουμε».
