Στην εγκατάσταση συστήματος ενεργητικής πυροπροστασίας στο Μινωικό Ανακτορικό Κέντρο Μοναστηρακίου, προχωρά το Υπουργείο Πολιτισμού στο πλαίσιο του έργου ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου. Το ανακτορικό κέντρο βρίσκεται στο Μοναστηράκι του Δήμου Αμαρίου Ρεθύμνης, στη θέση «Κόκκινος Χάρακας», στους δυτικούς πρόποδες του Ψηλορείτη και χρονολογείται στην Παλαιοανακτορική περίοδο (1900 – 1700 π.Χ.). Η έκταση του χώρου υπολογίζεται στα 300 στρέμματα.

Σύμφωνα με την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη «το μινωικό ανακτορικό κέντρο στο Μοναστηράκι, στενά συνδεδεμένο με το ανάκτορο της Φαιστού, ιδρύθηκε σε πλεονεκτική θέση, από όπου ελεγχόταν η φυσική διάβαση που συνδέει τη βόρεια με τη νότια ακτή του νησιού». Στον πυρήνα του οικιστικού συνόλου, ξεχωρίζει κτίριο με κυκλώπεια τοιχοδομία και οδοντωτή πρόσοψη, το οποίο θεωρείται ότι είχε λατρευτική χρήση, και περιλαμβάνει αποθήκες με σημαντικό αριθμό πίθων για την αποθήκευση αγαθών, μαγειρικούς χώρους, εργαστήρια και χώρους κατοικίας.

Η έκταση των αποθηκών είναι η μεγαλύτερη που έχει βρεθεί σε μινωικό ανάκτορο μέχρι σήμερα. Στο χώρο έχει βρεθεί, επίσης, δωμάτιο με 150 σφραγίσματα, το οποίο ερμηνεύεται ως το πρώτο αρχείο σφραγισμάτων. Σημειώνεται ότι τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα από την Παλαιοανακτορική περίοδο διατηρούνται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση, καθώς το ανάκτορο εγκαταλείφθηκε στο τέλος αυτής της περιόδου και δεν ξανακατοικήθηκε εντατικά.

Η ενεργητική πυροπροστασία του χώρου εντάσσεται στο συνολικό πλαίσιο αναβάθμισης του αρχαιολογικού χώρου, αλλά και στο γενικότερο πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού για την πρόληψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην πολιτιστική κληρονομιά. Στόχος είναι ο χώρος να καταστεί ασφαλής για επισκέπτες, εργαζόμενους και τα μνημεία που περιλαμβάνει.

Η ολοκλήρωση των εργασιών περιλαμβάνει, επίσης:

• Επεμβάσεις διαμόρφωσης διαδρομών περιήγησης και κατάλληλης σήμανσης
• Τοποθέτηση φορητών πυροσβεστήρων ξηρής σκόνης
• Εγκατάσταση μόνιμου υδροδοτικού πυροσβεστικού δικτύου, με 11 πυροσβεστικές φωλιές
• Κατασκευή δεξαμενής νερού και πυροσβεστικού συγκροτήματος
• Τοποθέτηση πυροσβεστικών σταθμών σε τρία σημεία του χώρου
• Εγκατάσταση φορητών πυροσβεστήρων στο μηχανοστάσιο πυρόσβεσης

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το σύστημα διαχείρισης των όμβριων υδάτων, το οποίο χρονολογείται στο τέλος της Παλαιοανακτορικής περιόδου (1700 π.Χ.) και αποτελεί το πρωιμότερο και μοναδικό δείγμα για την εποχή. Ορατοί είναι οι αγωγοί, οι λεκάνες συλλογής και η κυκλική δεξαμενή.

Το ανακτορικό κέντρο του Μοναστηρακίου καταστράφηκε από σεισμό και πυρκαγιά στο τέλος της Παλαιοανακτορικής περιόδου, ενώ, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ανακτορικά κέντρα, δεν ανοικοδομήθηκε στη Νεοανακτορική εποχή.