Όταν ο Richard Kvech πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στο Pinang πριν από τέσσερα χρόνια, ένα ερειπωμένο μπανγκαλόου που χρησιμοποιούσαν περαστικοί ψαράδες ήταν το μόνο σημάδι ανθρώπινης ζωής στο νησί.

Ο Kvech και τρεις φίλοι του, όλοι από την Τσεχία, κοιμόντουσαν σε αιώρες και μαγείρευαν στην παραλία, ενώ ονειρεύονταν να δημιουργήσουν ένα οικολογικό καταφύγιο στο νησί της Ινδονησίας, έκτασης 50 εκταρίων, στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Σουμάτρας.

Ο Tomas Ouhel, μέλος της ομάδας, είχε συναντήσει το Pinang ενώ έκανε εργασίες διατήρησης στο κοντινό νησί Bangkaru ένα χρόνο πριν.

Μετά από ένα χρόνο συζήτησης – μεταξύ τους και των δύο οικογενειών που κατέχουν το νησί – η ομάδα, οι Kvech και Ouhel, μαζί με τον φωτογράφο Stephan Kotas και τον συνιδιοκτήτη της κλινικής γονιμότητας Martin Mrazek, υπέγραψαν σύμβαση 50 ετών για τη δημιουργία ενός μικρού οικολογικού θέρετρο στο νησί,

Χτίζοντας ένα οικολογικό θέρετρο

Χρησιμοποιώντας ξύλο από την περιοχή, η ομάδα έχτισε ένα μπανγκαλόου για τους επισκέπτες και έσκαψε πηγάδια για να αποκτήσει πρόσβαση στο υπόγειο γλυκό νερό του νησιού, προτού τοποθετήσει ηλιακούς συλλέκτες για ηλεκτρικό ρεύμα. Το κόστος των προμηθειών και της εργασίας χρηματοδοτήθηκε από την ίδια την ομάδα.

Στη συνέχεια έχτισαν καταλύματα για το προσωπικό, έναν κοινόχρηστο χώρο στην παραλία και τέσσερα ακόμη μπανγκαλόου για τους επισκέπτες, τα οποία μπορούν να φιλοξενήσουν συνολικά 12 άτομα. Τα κύρια μπανγκαλόου διαθέτουν μπάνιο, ενώ τα μικρότερα μοιράζονται τις εγκαταστάσεις, οι οποίες είναι όλες συνδεδεμένες με ένα οργανικό σηπτικό σύστημα αποβλήτων.

Η ομάδα δημιούργησε επίσης έναν κήπο με φρούτα και λαχανικά σύμφωνα με τη φυσική βλάστηση του νησιού -μια προσέγγιση γνωστή ως permaculture – και εγκατέστησε κότες, ώστε οι επισκέπτες να έχουν φρέσκα αυγά. Επιπλέον κομποστοποιούν τα οργανικά απόβλητα τροφίμων και ανακυκλώνουν γυαλί και κουτιά,

Το μέχρι πρότινος ακατοίκητο νησί δέχθηκε τους πρώτους επισκέπτες πριν από δύο χρόνια, δήλωσε ο Kvech.Ο Kvech, πρώην συντονιστής ιατρικών ταξιδιών, είναι τώρα υπεύθυνος για το μάρκετινγκ και την περμακουλτούρα στο νησί Pinang.

Το οικολογικό θέρετρο χτίστηκε με τοπικά υλικά, όπως κοχύλια, παρασυρόμενα ξύλα και ξύλο καρύδας. Τα καταλύματα περιγράφονται ως απλά και μινιμαλιστικά.

Το κόστος διαμονής

Από τότε που άνοιξε για το κοινό πριν από δύο χρόνια, το Pinang Island έχει υποδεχτεί 100 επισκέπτες και έχει γίνει ένας ελκυστικός προορισμός για καταφύγια γιόγκα και σερφ,

Η διαμονή στο νησί κοστίζει 999 δολάρια ανά διανυκτέρευση για οκτώ άτομα. Επιτρέπονται έως τέσσερις επιπλέον επισκέπτες για 125 δολάρια ανά άτομο ανά διανυκτέρευση.

Η τιμή περιλαμβάνει όλα τα γεύματα, καθημερινή καθαριότητα, εβδομαδιαία αλλαγή πετσετών και σεντονιών, δορυφορική λήψη Starlink και 4G Wi-Fi, καθώς και δραστηριότητες όπως κατάδυση με αναπνευστήρα, ψάρεμα, stand-up paddle boarding και καγιάκ.

Για 500 δολάρια επιπλέον ανά διανυκτέρευση, οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν οργανωμένες εκδρομές για σερφ σε μέρη όπως ο κόλπος του Plenty ή στο Bangkaru και σε άλλα κοντινά νησιά.

Πώς θα φτάσετε εκεί

Οι επισκέπτες, ωστόσο, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για ένα μακρύ ταξίδι στο νησί Pinang με πολλές στάσεις.

Αυτό συνήθως περιλαμβάνει μια πτήση μεγάλων αποστάσεων από μια μεγάλη πόλη προς τη Σιγκαπούρη ή την πρωτεύουσα της Μαλαισίας Κουάλα Λουμπούρ. Από εκεί, είναι μια σύντομη πτήση προς το Μεντάν, την πρωτεύουσα της ινδονησιακής επαρχίας της Βόρειας Σουμάτρας, όπου πολλοί επισκέπτες επιλέγουν να διανυκτερεύσουν. Νωρίς το επόμενο πρωί, οι επισκέπτες επιβιβάζονται σε άλλη πτήση για την πόλη Σινγκίλ, στην επαρχία Άτσεχ της Ινδονησίας.

Οι επισκέπτες μπορούν να καταδυθούν, να ψαρέψουν, να καλλιεργήσουν και να μαγειρέψουν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. Πολλοί απολαμβάνουν το σέρφινγκ, το οποίο οι υπεύθυνοι του οικολογικού θέρετρου περιγράφουν ως παγκόσμιας κλάσης.

Το τελευταίο σκέλος του ταξιδιού περιλαμβάνει βόλτα με σκάφος διάρκειας μιάμισης ώρας στο νησί.

«Για περιπετειώδεις ψυχές»

Η ελπίδα, στο μέλλον, είναι να διατηρηθεί το νησί Pinang εξειδικευμένο και οικείο, δήλωσε ο Kvech. «Δεν μπορώ ποτέ να φανταστώ ότι θα λειτουργούμε ένα ξενοδοχείο για 50 και πλέον άτομα. Θα ήταν μια υλικοτεχνική καταστροφή, αλλά και μια περιβαλλοντική καταστροφή» τόνισε.

Στο νησί απασχολούνται 12 ντόπιοι, συμπεριλαμβανομένου ενός πληρώματος κουζίνας που μαγειρεύει ένα μείγμα δυτικών και ινδονησιακών πιάτων. Το νησί δεν απευθύνεται σε ταξιδιώτες που αναζητούν διακοπές υψηλού επιπέδου. Είναι περισσότερο για ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν ξανά με τη φύση και να βρουν την ισορροπία τους.

Είναι για περιπετειώδεις ψυχές – ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν κάτι πολύ απομακρυσμένο, αλλά θέλουν να έχουν ένα ορισμένο επίπεδο ποιότητας και άνεσης.