Με μεγάλωσε μια ανύπαντρη μαμά που πρόσεχε τα χρήματα. Αποθήκευε σχολαστικά, συγκέντρωνε κουπόνια και κρατούσε έπιπλα και ρούχα που δεν θα έμοιαζαν παράταιρα σε ταινία της δεκαετίας του ’80.

Αφού πήρα την πρώτη μου δουλειά και κέρδισα έναν αξιοπρεπή μισθό ως μηχανικός λογισμικού, συνειδητοποίησα ότι είχα κληρονομήσει τη νοοτροπία της μαμάς μου. Πάντα ένιωθα ανήσυχος ή ένοχος για τα χρήματα – και πολλά από αυτά ήταν απλώς να καλύπτουμε τα βασικά έξοδα διαβίωσης μας και να ξεπληρώσουμε το φοιτητικό χρέος της γυναίκας μου.

Η προσέγγισή μου άλλαξε το 2019, όταν η γυναίκα μου και εγώ αρχίσαμε να συζητάμε σοβαρά για το τι είδους μέλλον θέλαμε για τα δύο μικρά παιδιά μας. Θέλαμε να αποταμιεύσουμε ώστε να μπορούμε να τους προσφέρουμε περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον.

Εκπαιδευτήκαμε και φτιάξαμε ένα σχέδιο με τη βοήθεια ενός οικονομικού συμβούλου. Ξεκινήσαμε να επενδύουμε σε ακίνητα, αποκτώντας τρεις ενοικιαζόμενες κατοικίες. Και το 2020, ξεκινήσαμε έναν ιστότοπο προσωπικής χρηματοδότησης, το Parent Portfolio, για να βοηθήσουμε άλλες οικογένειες σαν τη δική μας.

Στα 37 μου, η περιουσία μου είχε φτάσει το ένα εκατομμύριο δολάρια. Αν και πέτυχα αυτό το οικονομικό ορόσημο, υπάρχουν κάποιες λιτές συνήθειες που δεν θα εγκαταλείψω ποτέ:

1. Είμαι τακτικός στην τοπική μου βιβλιοθήκη

Η τοπική βιβλιοθήκη είναι ένα υπέροχο μέρος για να περάσετε ένα απόγευμα. Προσφέρει τόσα πράγματα δωρεάν που πολλοί άνθρωποι μπορεί να μην γνωρίζουν.

Εκτός από τον δανεισμό βιβλίων, η οικογένειά μου έχει χρησιμοποιήσει τον τρισδιάστατο εκτυπωτή της βιβλιοθήκης στην Ομάχα και έχει δοκιμάσει επιτραπέζια παιχνίδια καθώς και εξοπλισμό podcast.

Εκμεταλλευτήκαμε μερικές εξαιρετικές κοινοτικές δραστηριότητες, όπως μαθήματα αρτοποιίας, μαθήματα τέχνης και βασική εκπαίδευση αυτοάμυνας. Όσα χρήματα κι αν βγάλω, πάντα θα φροντίζω να έχω κάρτα βιβλιοθήκης.

2. Φτιάχνω μόνος μου τον καφέ

Όπως πολλοί άνθρωποι, πίνω ένα φλιτζάνι καφέ κάθε πρωί. Αλλά η καθημερινή αγορά του μπορεί γρήγορα να γίνει μια ακριβή συνήθεια, γι’ αυτό μου αρέσει ακόμα να τον φτιάχνω στο σπίτι.

Θα πάρω ένα σακουλάκι με 16 δολ. από το μπακάλικο — το οποίο θα διαρκέσει τουλάχιστον δύο μήνες — και θα βάλω την καφετιέρα μου το προηγούμενο βράδυ για να ετοιμάσω καφέ για την επόμενη μέρα. Αυτή η ρουτίνα μου εξοικονομεί χρήματα και χρόνο προετοιμασίας το πρωί.

3. Εξακολουθώ να κάνω επισκευές

Αν χαλάσει κάτι στο σπίτι, προσπαθώ πρώτα να το φτιάξω προσωπικά. Για μένα, η λιτότητα δεν είναι μόνο η εξοικονόμηση χρημάτων, αλλά η φροντίδα όσων ήδη κατέχουμε.

Για παράδειγμα, όταν παντρευτήκαμε με τη γυναίκα μου πριν από 13 χρόνια, αγοράσαμε μια συρταριέρα για την κρεβατοκάμαρά μας. Υπήρξαν μερικές φορές που οι ράγες οδηγών του συρταριού αποσπάστηκαν από το πλαστικό. Αντί να το αντικαταστήσω προσπάθησα να το επισκευάσω. Για λιγότερο από λίγα δολάρια, μπόρεσα να προσθέσω περισσότερα χρόνια στη ζωή του επίπλου και τελικά να εξοικονομήσω περισσότερα χρήματα συνολικά.

4. Προσέχω την πιστωτική μου κάρτα

Παρόλο που τώρα αγχώνομαι λιγότερο για το κατά πόσο μπορώ να αντέξω οικονομικά τα πράγματα που εποθυμεί και χρειάζεται η οικογένειά μου, δεν θέλω ποτέ να βασίζομαι σε μελλοντικό μισθό για μια αγορά που κάνω στο παρόν.

Χάρη σε αυτή τη νοοτροπία, εξακολουθώ να είμαι πολύ προσεκτικός σχετικά με τη χρήση της πιστωτικής μου κάρτας. Πάντα εξοφλώ το υπόλοιπο κάθε μήνα για να αποφύγω να πληρώσω πρόσθετους τόκους. Δανείζομαι χρήματα από μια πιστωτική κάρτα μόνο εάν γνωρίζω ότι έχω ήδη προβλέψει τον προϋπολογισμό για αυτό το έξοδο και είμαι βέβαιος ότι έχω τα μετρητά άμεσα διαθέσιμα στην τράπεζα.

Προσέχω πολύ τους πόντους που έχουμε στη διάθεσή μας και πώς να τους αξιοποιήσουμε καλύτερα, είτε τους ανταλλάσσω με δωρεάν πτήσεις και ένα ενοικιαζόμενο αυτοκίνητο είτε τους χρησιμοποιώ για να πάρω δωροκάρτες που μου επέτρεψαν να αντικαταστήσω 20 ετών τηλεόραση με ολοκαίνουργιο μοντέλο 4K.

5. Αγοράζω μόνο μεταχειρισμένα αυτοκίνητα

Η γυναίκα μου και εγώ δεν ήμασταν ποτέ άνθρωποι μεγάλων αυτοκινήτων και προσπαθούμε να τα δατηρούμε όσο το δυνατόν περισσότερο. Έχουμε ένα Saturn Vue του 2005 και ένα SUV του 2013. Και τα δύο έχουν πάνω από 100.000 μίλια.

Επενδύουμε στην τακτική συντήρηση του αυτοκινήτου και κάνουμε τη δέουσα επιμέλειά μας όταν τα πράγματα αρχίζουν να παρουσιάζουν φθορά. Για παράδειγμα, όταν ένα από τα αυτοκίνητά μας χρειαζόταν νέο κιβώτιο ταχυτήτων, αποδείχθηκε ότι ήταν πραγματικά πιο οικονομικό να αντικατασταθεί πλήρως.

Έτσι, έψαξα στο Διαδίκτυο και ζύγισα διαφορετικούς παράγοντες όπως τα χιλιόμετρα, το έτος, τα προηγούμενα ατυχήματα και τις συνολικές αξιολογήσεις πελατών, και βρήκα ένα χρησιμοποιημένο SUV με ήδη 80.000 μίλια, ως το πλέον κατάλληλο. Έχουμε ακόμα αυτό το αυτοκίνητο τρία χρόνια μετά.

Γιατί αυτές οι συνήθειες είναι τόσο σημαντικές για μένα

Όταν κοιτάζω πίσω, θυμάμαι ένα απόσπασμα του αείμνηστου καθηγητή επιστήμης των υπολογιστών Dr. Randy Pausch: «Η μηχανική δεν είναι τέλειες λύσεις, είναι να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με περιορισμένους πόρους». Μεγαλώνοντας, δεν είχα πολλά και έμαθα πώς να είμαι δημιουργικός με αυτά που είχα στη διάθεσή μου. Νομίζω ότι αυτό καθοδηγεί πολλές από τις αποφάσεις που παίρνω για τα χρήματα σήμερα.

Ποτέ δεν ασχολήθηκα με το να συμβαδίζω με την τελευταία λέξη της μόδας ή να έχω τα νεότερα τεχνολογικά gadgets. Αυτό που θέλω να κάνω είναι να μπορώ να ξοδεύω τα χρήματά μας σε πολύτιμες εμπειρίες, είτε πρόκειται για εκμάθηση μιας νέας δεξιότητας είτε σε ένα ταξίδι για να επισκεφτώ την ευρύτερη οικογένειά μας. Τελικά, αυτές οι λιτές συνήθειες μας βοηθούν να διαθέτουμε τους πόρους μας σε πράγματα που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία για εμάς.